پستها
کنکاشی در ادعا نامه علیه کتاب برنده جایزه جهانیبخش اول
آرش بهمنی
آقای ایرج مصداقی مدعی شده اند در "کتاب سراسر جعل و دروغ" نوشته هوشنگ اسدی شخصیتی بنام" علی حسینی" توسط نویسنده " جعل" شده و" وجود خارجی " ندارد. اسناد چه می گویند؟هفته گذشته خبر دریافت جایزه معتبر و بین‌المللی کتاب حقوق‌بشر به هوشنگ اسدی، نویسنده و روزنامه‌نگار قدیمی ایرانی، به دلیل انتشار کتاب «نامه‌هایی به شکنجه‌گرم» ایرانیان میهن‌پرست را شاد کرد. تعلق جایزه جهانی به کتابی که شرح یکی از سیاهترین دوران های تاریخ معاصر ایران ، یعنی دهه شصت است به معنای گسترده کردن مرز اطلاع رسانی و افشاگرانه آن است .اخبار منتشره از ترجمه کتاب به زبانهای مختلف نشان می دهد که برای ا ولین بار بااثری د رباره شکنجه و شکنجه گران جمهوری اسلامی ربرو هستیم که جهانیان را از جنایات جمهوری بازبانی موثر مطلع می کند.
در این میان اما، ناگهان " ادعا" نا مه ای، بقلم آقای ایرج مصداقی باز انتشار یافت. در واقع فشرده این مطلب اسفند ماه گذشته در نشریه ارش انتشار یافته و بعد ا زاعلام خبر تعلق جایزه بطور کامل در فضای مجازی قرار داده شده است.
من، که پیشتر کتاب چهار جلدی اقای مصداقی راخوانده بودم ،و پرسش های اساسی برایم مطرح بود وهست، به کنکاش در باره " ادعا نامه" اخیرشان علاقمند شدم؛ مخصوصا که خواندن کتاب " نامه هائی به شکنجه گرم" را هم به تازگی به پایان برده ام.
ابتدا تعداد زیادی از مطالب ایشان را خواندم و باینترتیب توانستم باروش ایشان بخوبی آشنا شوم.
لذا ، در ابتدا و برای اینکه "پرونده ویژه ای" علیه من ساخته نشود ، خودم و مواضع سیاسی ام را به اختصار بیان می کنم.
بااین زمینه اجتماعی – سیاسی به بررسی "اسناد" ارائه شده توسط آقای مصداقی ، تطبیق آن با منابع و ماخذ ارائه شده و پیش از هم خود کتاب " نامه هائی..."، رجوع به ماخذ و مستندات موجود، و البته پرس وجو از منابع زنده برای رسیدن پرداختم و برای رسیدن به این هدف که ببینم واقعا آنطور که آقای مصداقی مدعی است هوشنگ اسدی دروغ می گوید و کتاب برنده جایزه جهانی حقوق بشر" سراسر جعل و دروغ" است یا نه.
سعی بسیار کردم در هنگام بررسی " اسناد" از روش قانونمند تحقیق فاصله نگیرم.طبق این روش همه اسناد – بشرط داشتن منبع مشخص- ارزش مساوی دارند. شهود هر واقعه ای د رهر موقعیت و باهر اندیشه ای، قابل مراجعه هستند و نمی توان اظهارات یا تقریرات هیچ شاهدی رابه دلیل مواضع ،موقعیت و دیدگاه سیاسی او ردکرد یاپذیرفت. نمی توان هیچ سندی رابافزودن بار ارزشی و یا کاستن ا زآن – مخصوصا بابرچسب های امنیتی - معتبرتر یا بی اعتبارتر از سندهای دیگر دانست و تصمیم به حذف ان گرفت.
وظیفه" بررسی" د رکنار هم قرار دادن اسناد است تا خواننده بتواند به واقعیت برسدیانزدیک شود. صدورحکم، تنها و تنها وظیفه دادگاههای صالح است.
بنابراین من اساسا قصد ندارم وارد فضای تند هتاکانه "ادعا نامه" اقای مصداقی بشوم. از دشنام هایی مانند " شارلاتان"، "تبهکار" و .... که ایشان بی پروا و مکرر به هوشنگ اسدی نسبت داده اند، می گذرم. به نظر من "نقد" مستدل نیاز به دشنام های مکرر در مکرر ندارد. و مهمتر از همه بررسی زندگی یک فردی یا نقد مواضع سیاسی اش اساسا به بستگان دور ونزدیک او مربوط نمی شود.
همانطور که در متن کامل توضیح داده ام، برای من از نظر سیاسی، اخلاقی و.... قابل درک نیست که کتاب، زندگی و اندیشه سیاسی آقای هوشنگ اسدی چه ربطی به پدر بزرگ، پدر، مادر ، مادر زن و همسر ایشان دارد که اقای مصداقی به آنها پرداخته اند.
مجموعه کار فشرده من مقاله ای نسبتا طولانی است . وقتی آن را ادیت نهائی می کردم تا تقدیم کسانی کنم که پیگیرانه این قبیل مطالب راد نبال می کنند و براستی درپی کشف حقیقت هستند؛ آقای مصداقی در مورد یکی از " اسناد" کتاب خود، "سند" تازه ای را با توضیح زیر منتشر کردند:" از آن‌جایی که خود را در قبال هر آن‌چه که می‌نویسم و یا می‌گویم مسئول و پاسخگو می‌دانم توضیحات زیر را لازم می‌بینم برای تنویر افکار عمومی ارائه دهم. "
این "سند خاص" مربوط می شود به وجود و یا عدم وجود شخصی بنام" محمد رضا علی حسینی" که از قضاء برای روزنامه نگارانی مانند من که در ایران بوده ایم و به تازگی ناچار به ترک کشور شده ایم، آشناست.
وقتی یک " سند" تاریخی مهر روز خورد و دو باره هم مورد تاکید آقای مصداقی
قرار گرفت، فکرکردم بهتر است ابتدا" برسی مشخص" این" سند" زنده را منتشر کنم وانتشار نتیجه بقیه بررسی هایم را در باره " ادعانامه" اقای مصداقی اندکی به تاخیر بیاندازم.
هم سلولی دروغین که وجودخارجی ندارد
یکی از " اسناد" آقای ایرج مصداقی برای اثبات "سراسر دروغ و جعل" بودن کتاب " نامه هائی به شکنجه گرم " نوشته هوشنگ اسدی عینا به شرح زیر است. من فقط حروف برخی جاها را برای توجه بیشتر برجسته کرده ام:
"اسدی در صفحه‌ی ۵۱ کتاب از جوان بلند قد هیجده‌ساله‌ای یاد می‌کند که در حال حمل یک کیسه مواد منفجره در یکی از شهرهای اطراف تهران دستگیر می‌شود. او قصد داشته مجسمه‌ی شاه در میدان اصلی شهر را منفجر کند. یادی از نام شهر نمی‌‌کند تا بررسی درستی یا نادرستی آن ناممکن شود. او در ادامه مینویسد: «وی بازجویی‌هایش تمام شده بود و برای بازجویی بیشتر به تهران منتقل شده بود. او باور کرده بود که به دار آویخته خواهد شد. وقتی خامنهای را شناخت به او خیلی احترام گذاشت».
در زمان شاه، متهمین سیاسی را دار نمی‌زدند که او در اثر تلقینات بازجو‌ها متقاعد شود می‌خواهند دارش بزنند! از زندانیان سیاسی سابق بایستی پرسید آیا جوانی هیجده ساله به این اتهام دستگیر شده بود یا نه؟ ...
«اسم او علی حسینی بود و سال‌ها بعد در تبعید عکسی از او را با اصلاح‌طلب‌ها در جریان انتخابات پارلمانی مجلس ششم دیدم. دادگاه انقلاب اسلامی او را به خاطر مخالفت با حکومت احضار کرده بود. پسر هیجده ساله‌ی بلند قدی که من در سال ۱۹۷۵ ملاقات کرده بودم در سال ۲۰۰۲ تبدیل به یک مرد طاس شده بود که دردمندانه در مورد خاطرات زندان و آزادی‌اش در جریان انقلاب صحبت می‌کرد. او بلافاصله به جنگ ایران و عراق رفت و چند سالی در زندان عراق محبوس بود. حالا او در مورد «اصلاحات» و «انقلاب نرم» صحبت می‌کرد. اما سال‌ها پیش در آن شب زمستانی او برای هر سؤالی که من مطرح می‌کردم فقط یک پاسخ داشت. انقلاب یعنی بنگ بنگ! او یک تپانچه‌ی خیالی در دست داشت. ما می‌خندیدیم و خامنهای از همه‌ی ما بلندتر می‌خندید» (صفحه‌های ۵۱-۵۲)
علی حسینی جوان هیجده‌ساله‌ای که در زمان شاه با یک ساک مواد منفجره دستگیر شده باشد، اسیر جنگی عراق بوده باشد، به جای اردوگاه اسرا چند سال در زندان عراق بوده باشد، خاطراتش انتشار یافته باشد، در انتخابات مجلس ششم فعال بوده باشد، در سال ۲۰۰۲ به دادگاه انقلاب برده شده باشد و به سازماندهی «انقلاب نرم» متهم شده باشد که ترمی است جدید، ساخته‌ی دستگاه‌های اطلاعاتی، قضایی و تبلیغی نظام، وجود خارجی ندارد. اسدی همه‌ی این جعلیات را در کنار هم می‌آورد تا نتیجه بگیرد «اصلاحات» آن هم از نوع رژیمی آن چاره کار است. در ضمن اصلاح‌طلب‌های نظام را کسانی معرفی می‌کند که جوانی‌شان به مبارزه مسلحانه و «بنگ بنگ» گذشته، سپس در دفاع از میهن سنگ تمام گذاشته و زندان عراق را تجربه کرده‌اند، به مبارزه پارلمانی روی آورده‌اند و حالا هم اصلاحات و انقلاب نرم را وجه همت خود قرار داده‌اند. این سابقه‌ی جعلی است که اسدی برای اصلاح‌طلب‌های نظام که یک دهه جنایت را سازماندهی کردند، می‌تراشد. موضوع «انقلاب یعنی بنگ بنگ» را نیز اسدی از آهنگ «کیو کیو بنگ بنگ» گوگوش که در سال ۱۳۸۲ انتشار یافت به شکل ناشیانه‌ای کپی‌برداری کرده است. علی حسینی در واقع نام خود خامنهای است که کامل آن سیدعلی حسینی‌خامنه‌ای است. از همه مهمتر در این روایت، «بصیرت» خامنهای است که به «نادانی» جوان «بنگ بنگ» کن بلند تر از همه می‌خندید."
من به نتیجه گیری سیاسی آقای مصداقی کاری ندارم، چون د رحوزه بررسی سند نیست. ایشان با " اصلاح طلبان نظام" شدیدا مخالفند. مخالفت یا موافقت با یک جریان سیاسی حق قانونی هر کسی است. اما هیچ کس حق نداردکسی دیگری را بعنوان موافقت یامخالفت بااطلاح طلبان و یا هر عقیده سیاسی دیگر متهم کندو بباد فحش بگیرد، کاری که متاسفانه اقای مصداقی انجام می دهند. د رکشورهای صاحب قانون به این اتهامات در دادگاهها رسیدگی می شود.
آقای مصداقی نوشته اند :" علی حسینی جوان هیجده‌ساله‌ای که در زمان شاه با یک ساک مواد منفجره دستگیر شده باشد وجود خارجی ندارد. "
و بعد هم نتیجه گرفته اند:" علی حسینی در واقع نام خود خامنهای است که کامل آن سیدعلی حسینی‌خامنه‌ای است." که واقعا نمی دانم این اظهار نظر قاطع برپایه کدام" سند" بنا شده است.
آقای مصداقی یک بار دیگر هم تاکید کرده اند:" اسدی همه این ها راجعل کرده است."
وظیفه بررسی کننده این است که ببیند آیا" علی حسینی" نامی وچود دارد یانه، جعلی است یانه واگر جعلی نیست با خامنه ای و اسدی هم سلول بوده است یانه. بهرحا ل سیدعلی خامنه ای دیکتاتور امروز ایران است و بایددیدجوانی که معتقد به مبارزه مسلحانه بوده و سه دهه بعد " اصلاح طلب" شده، وجودخارجی داشته یا نه و با او هم سلول بوده است یا نه.
هم سلولی واقعی که وجود دارد
ظاهرا کسان دیگری هم مانند من به این اندیشه افتاده اند. و یکی از انها نشانی سایت محمد رضاعلی حسینی را برای آقای مصداقی فرستاده است.
به تصویر صفحه اول سایت در لینک زیر نگاه کنید:http://www.alihoseini.com/fa/index.asp
همه چیز گواهی می دهد آقای"محمد رضا علی حسینی" که به ادعای قاطع آقای مصداقی" وجودخارجی" نداشت ،دارد و چه جور هم وجود دارد.
صفحه اول سایت، توضیحات و طراحی و همه و همه چیز حاکی است که صاحب سایت بهر علت آرم گروه ابوذر را که د رجوانی عضو آن بود ه ، همراه با عکسی از خودش در صفحه اول سایت قرار داده است.
حالا به ستون سمت چپ توجه کنید. روی عکس یا لینک ستون سمت چپ پائین بیائید. بالای یک تصویر مربوط به شکنجه این عنوان دیده می شود:
- باهوشنگ در زندان
"حالا یک خوردهای ممکنه مطالب را ناخواسته در ذهن یک شکلی پیدا کند اما من ذهنم این است که نگهبان آمد دم سلول من گفت بیا بیرون. من نمیتوانستم راه بروم روی زمین کشیده کشیده میرفتم و قادر نبودم که سرپا بلند شوم یعنی وضعیت جسمم این بود، که آش و لاش بود بدنم، خودم، بلیز روی سرم انداختم ، باید بلیز را روی سرت میانداختی کشان کشان من را بردند آن طرف راهرو در یک سلولی را باز کرد، من را توی آن سلول تاریک کردند. بعد چشمم عادت کرد، توی راهرو روشن بود، دیدم یک آقایی نشسته که ریش دارد آنموقع در زندان آنها بزور ریشها را میزدند آن موقع، آنجا فردی با ریش و من تعجب کردم. گفت خوب جوان اسمت چیست؟ گفتم اسم من علی حسینی است. گفت خوب اسم من هم علی حسینی است، من تعجب کردم آن گفت اسم من هم علی حسینی است. وقتی متوجه شد تعجب کردهام، بعد گفت خوب اسم کوچکت چیست؟ گفتم محمدرضا گفت من سیدعلی حسینی خامنهای هستم و بعد من یادم آمد آره 2 ماه یا 3 ماه پیش در مسجد جاوید این برنامه بود آمده بودند جوانها بودیم قرار بود ایشان سخنرانی نماید که ساواک نگذاشت و جوانها شعار ا... اکبر دادند بعد ساواک قول داد که فردا شب ایشان را بگذارند سخنرانی نماید. در آن سلول یک آقای دیگر را آوردند که من اسمش را نمیدانستم و یک ماه پیش در اینترنت دیدم که اسمش هوشنگ اسدی بود او را به سلول ما آوردند. یک آقای دیگر هم که بچه همدان بود آوردند اسمش ساسان بود. چهار نفری در یک سلول خیلی کوچک بودیم و البته اینها برای یک مدتی بود. من هفته پیش در سایتی در اینترنت دیدم این هوشنگ اسدی نوشته بود که من را به آن سلول بردند من این را نمیدانم، من توی ذهنم این بوده که من بودم او را آوردند و اینها مهم نیست در سلول هم با سلولهای بغل اطلاعاتمان را با مورس ردوبدل میکردیم. یعنی الفبا را 8 قسمت کرده بودیم 8 قسمت اول را هر دو ضربه یعنی یک قسمت و این یک قسمت 8 تای اول این یعنی 8 تای دوم، این یعنی 8 تای سوم این یعنی 8 تای 7 یعنی شما وقتی این را میزدی برای هر حرف الفبا یکدانه میزدی مثلا میخواستی بنویسی قطعش میکردی سلول بغلی میخواند شما میخواستی بنویسی قطعش میکردی آن سلول بغلی میخواند."
خواننده محترم توجه دارد. علی حسینی که وجودخارجی نداشت و اصلا خود خامنه ای بود و حالانا گهان پیدایش شده است، روایت آقا ی هوشنگ اسدی را به زبان خودش و حتی جزئیات بیشتر می گوید و خواننده را متوجه می کندکه دو علی حسینی در سلول آقای هوشنگ اسدی بوده اند.
من قضاوت را به خواننده می سپارم. آیا آقای هوشنگ اسدی در کتاب" سراسر جعل ودروغ" خوددروغ گفته است که باعلی حسینی و علی خامنه ای هم سلول بوده است ؟
ظاهرا باید انتظار داشت که آقای مصداقی بعد از دریافت این" سند" خیلی ساده " برای تنویرافکارعمومی" توضیح بدهند که لاقل د راین مورد اشتباه کرده اند.
اما آقای ایرج مصداقی در توضیح دوم خود ، نقل قولهای متعددی از سایت آقای علی حسینی را د رمورد سوابق ایشان و همراه با عکس علی حسینی ایشان منتشرکرده اند.
http://www.irajmesdaghi.com/page1.php?id=396
در متن توضیحی آقای مصداقی ، عکس ،هویت و اظهارات مختلف آقای محمد رضا علی حسینی موردتائید ایشان است تا به جائی می رسند که علی حسینی به خاطرات خود در زندان شاه می رسد و من کاملش را در بالا نقل کردم.
آقای مصداقی اولا بریده بسیارکوتاهی از متن آقای محمد رضاعلی حسینی در مورد هم سلولی هایشان را نقل می کنند ؛ وپیش از آوردن همین بریده هم آن را زیر علامت
سئوا ل می برند.
آقای مصداقی ابتدا می نویسند:" در ضمن محمدرضا علی حسینی مسئله دیگری را نیز مطرح می‌کند که چنانچه درست باشد مدت کوتاه هم‌سلولی بودن اسدی با خامنهای را که در کتاب به ان اشاره کردهام هرچه کوتاه تر می‌کند. چرا که علی‌حسینی روز ۲۶ بهمن ۵۳ دستگیر می‌شود. وی مینویسد:
"در آن سلول یک آقای دیگر را آوردند که من اسمش را نمیدانستم و یک ماه پیش در اینترنت دیدم که اسمش هوشنگ اسدی بود او را به سلول ما آوردند. یک آقای دیگر هم که بچه همدان بود آوردند اسمش ساسان بود. چهار نفری در یک سلول خیلی کوچک بودیم و البته اینها برای یک مدتی بود. من هفته پیش در سایتی در اینترنت دیدم این هوشنگ اسدی نوشته بود که من را به آن سلول بردند من این را نمیدانم، من توی ذهنم این بوده که من بودم او را آوردند."
احتمالا خوانندگان مانند من ا زخود خواهند پرسید چه دلیلی دارد که سایت ، عکس وشرح سوابق زندگی آقای محمد رضاعلی حسینی و عکسش درست باشد، ایشان د رمورد همه چیز راست بگوید وتنها وقتی نوبت به هوشنگ اسدی می رسد، موردشک قرار بگیرد.
متاسفانه د ر توضیح دوم ، موضع آقای مصداقی مشخص نیست . آیاایشان پذیرفته اند که علی حسینی وجودخارجی دارد است یانه؟ آیااین علی حسینی که ایشان به سایتشان لینک داده اند ، همان علی حسینی است که آقای هوشنگ اسدی در باره اش نوشته اند یا کس دیگری است؟ واگر خودش است چرا در باره سوابقش راست گفته طوری که آقای مصداقی به آن استناد بی چون و چرا کرده است ؛ و تنها مطلبی که حداقل زمان انتشارش به قبل از انتشار کتاب " نامه هائی...." می رسد، و به آقای هوشنگ اسدی بر می گردد، باعبارت " چنانچه درست باشد" مورد شک قرار گرفته است؟
صاحب این عکس کیست؟
من، از ادامه مطلب د رتوضیح دوم آقای مصداقی ، این برداشت را کردم که این علی حسینی آن علی حسینی نیست که خواننده ای وجود او را به اقای مصداقی اطلاع داده است.
آقای ایرج مصداقی می نویسند:" از طریق یکی از خوانندگان مطلع شدم که فردی به نام محمدرضا علی حسینی عباسی با هوشنگ اسدی و خامنهای هم سلول بوده است. "
من در هیچ یک ازمنابع " عباسی" رابدنبال نام و فامیل آقای محمد رضا علی حسینی ندیدم.
آقای مصداقی، در ادامه نوشته بالا، عکس زیر را که از همان سایت آقای محمد رضاعلی حسینی گرفته شده ، منتشر کرده اند:
و بااین توضیح:"اسدی مدعی است عکس او را در سال ۲۰۰۲ که لابد وی جوان‌تر بوده دیده. حتماً در این مدت وی مو در آورده است. "سیاق نوشته آقای مصداقی چنان است که خواننده فکر کند آقای هوشنگ اسدی د رکتابش ازهمین عکس با لا حرف زده است و مو داشتن صاحب عکس نشان دهنده " دروغگوئی " بیشتر او است.
آیااسناد موجود این ادعای آقای مصداقی را تائید می کنند؟ آیا مشخصات آقای محمد رضاعلی حسینی با انچه در کتاب " نامه هائی به شکنجه گرم" آمده است مطابقت دارد یا نه؟
اولین سند متن کتاب است.
اگر به متن کتاب ( دوسطر اول صفحه 52) مرا جعه کنید ، این جملات را می خوانید:
The tall eighteen-year- old that I had met in 1975 had, turnrd inti a blad man, who spoke with sorrow……”
زمان بندی جمله بروشنی توضیح که نویسنده باره علی حسینی حرف می زند که در حال سخنرانی یا سخن گفتن است، بنابراین از هرعکسی حرف می زند عکسی نیست که در سایت علی حسینی دیده می شود و آقای مصداقی به آن استناد کرده اند.
امااین پرسش باقی می ماند که بالاخره این هم سلولی خامنه ای که آقای هوشنگ اسدی او را "جعل" کرده، آقای مصداقی این " جعل" ر ا کشف و بدون بر وبرگردد اعلام کرده" وجودخارجی ندارد" ، آیا وجود خارجی دارد واگر وجود دارد، چه شکل و شمایلی دارد؟
من، معتقدم آقای محمد رضا علی حسینی وجود دارد. این هم اسنادم:
آقای علی اکبر موسوی (خوئینی) ، نماینده مجلس ششم که اکنون در آمریکا بسر می برد ، تلفنی باین پرسش جواب داده اند :" در مجلس ششم از آقای محمدرضا علی حسینی به عنوان نماینده محترم مردم نهاوند در مجلس همکار ما واتفاقا همراه هم عضو کمیسیون صنایع و رئیس کمیته مخابرات شناخت دارم والبته با همین مشخصات فیزیکی یعنی قدبلند و موی کم وبیش ریخته . شخصا او را بیاد دارم و می دانم که عضو تشکلی در رابطه با زندانیان سیاسی زمان قبل از انقلاب نیز بوده وفعالیت دارند ."
سنددیگری هست که سخنان آقای علی اکبر موسوی خوئینی را تائید می کند. لطفا لینک زیر را ببینید .
http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2004/02/040201_a_mps_resignation.shtml
کنار شماره 107 نام آقای محمد رضاعلی حسینی جزو نمایندگان مستعفی مجلس ششم قابل ملاحظه است.
و سرانجام می رسیم به تصویرآقای محمد رضا علی حسینی در سال 2002 و در جریان تحصن نمایندگان مجلس ششم.
برمن روشن نیست که عکس روی سایت آقای محمد رضا علی حسینی در چه تاریخی گرفته شده است، اما تاریخ عکسی که در جریان تحصن نمایندگان مجلس ششم گرفته شده است ،کامل مشخص است : سال 2002یعنی همان تاریخی که اقای هوشنگ اسدی ذکر کرده اند. خوانندگان می توانند مشخصات ظاهری علی حسینی را با نوشته آقای هوشنگ اسدی تطبیق بدهند.
واگر همه اینها اسناد برای آقای ایرج مصداقی کافی نیست، می توان د رحضور یک جمع منتخب آقای موبایل آقای محمد رضاعلی حسینی که دوستان روزنامه نگارم از تهران فرستاده اند، باایشان تماس گرفت و صحت و سقم همه چیز را جویا شد.
آقای مصداقی در مورد آقای علی رضا محمد حسینی ، مطلب دیگری را هم به آقای هوشنگ اسدی نسبت داده اند که ذکرش بعنوان حسن ختام خالی از لطف نیست.
ایشان از کتاب آقای هوشنگ اسدی نقل می کنند:" اما سال‌ها پیش در آن شب زمستانی او برای هر سؤالی که من مطرح می‌کردم فقط یک پاسخ داشت. انقلاب یعنی بنگ بنگ! او یک تپانچه‌ی خیالی در دست داشت. ما می‌خندیدیم و خامنهای از همه‌ی ما بلندتر می‌خندید» (صفحه‌های ۵۱-۵۲)
و سپس توضیح می د هند:" موضوع «انقلاب یعنی بنگ بنگ» را نیز اسدی از آهنگ «کیو کیو بنگ بنگ» گوگوش که در سال ۱۳۸۲ انتشار یافت به شکل ناشیانه‌ای کپی‌برداری کرده است. "
ورود تفاسیر خارج از متن و مخصوصا اگر بدون توجه به ویژگی متن باشد، معمولا سبب گمراهی می شودو محمد رضاعلی حسینی را به گوگوش پیوند می زند.
متاسفانه آقای مصداقی توجه نکرده اند که در حال خواندن یک متن انگلیسی ترجمه شده از فارسی هستد نه اصل متن فارسی و طبیعتا در ترجمه ، لغت فارسی که می توان حدس زد" تق، تق" بوده د رهنگام برگردان بانگلیسی " بنگ ، بنگ" شده است.
البته برای من این عدم توجه آقای مصداقی و استفاده از متن ترجمه انگار که دارند متن فارسی را می خوانند، این فایده را داشت که متوجه شدم ایشان درگوگوش شناسی هم فوق تخصص دارند.
فکر می کنم "رهبر معظم انقلاب" هم بسیار شادمان شده اند که ایشان سرگرم کشتار و غارتند و ما در پی کشف یک هم سلولی ایشان که خوشبختانه از عدم به وجودبرگشتند.
قضاوت را به خوانندگان می گذارم و آنها را به خواندن قسمت های بعدی" کنکاشی در ادعای نامه ایرج مصداقی علیه کتاب برنده جایزه جهانی" دعوت می کنم .
جمعه 6 اردیبهشت اردیبشهت 1390
1 نظرات:
man az ham bandi haye Hushange Asadi boodam . dar ketab ham az man be esme "SAGHARI" ke be maaniye koochak hast yad shode tamame in dastan ha ra ke dar ketab amadeh man 25 sale pish ham az Hushang dar Gohardasht shenideh boodam. Nemidanam gharaz va maraze aghaye mesdaghi dar chist?????
agar ham matalebi kamelan ba anche vaghean boode tafavot hayee fdarad marboot be gozashte zaman va faramooshy haye in o an ast na be ellate doroogh boodane dastan.
ارسال یک نظر